суық торғай

См. также в других словарях:

• бүржік — торғай. сөйл. Суықторғай. Аяқ жағынан келіп қонақтаған б ү р ж і к т о р ғ а й құйрығын тынымсыз шошаңдатып, жол жиегіндегі нан қиқымын тұмсығымен іліп әкетті (Қ. Жиенбай, Даңқ., 5) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• өкіре — (Қост., Торғ.) аймақ, төңірек. Бұрын осы ө к і р е н і ң барлығы Торғайдың тасыған суы болатын (Қост., Торғ.). Орыс тіліндегі округ сөзі болу керек …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қарабас — I зат. зоол. Қоңыржай аудандарында тіршілік ететін, басы қара әнші құс (славка). Қ а р а б а с – торғайдай ғана кішкене құс. Ол өзінің басындағы бас киім сияқты қара қауырсындары үшін осылай аталған (Құстар, 88). II зат. Қаратау аңғарынан тұрақты …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ызынап тұр — (Қост., Торғ.) азынап тұр. Жел іргеден ы з ы н а п т ұ р, суық тиіп қалмасын (Қост., Торғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• майлық — зат. зоол. жерг. Алатауда кездесетін торғайлардың бір түрі. Албандар атын атап түстейтұғын, Мінеки, Алатауға біткен торғай: қара, боз, суық, бұқпас, сипті, шымшық, шапшақай, м а й л ы қ, маубасбұқа, шөже (І.Жансүгіров, Шығ.,163) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• маубасбұқа — зат. зоол. Дене тұрқы кішкентай, жапалақ тектес, күжірейген торғай. Албандар атын атап түстейтұғын, Мінеки, Алатауға біткен торғай: Қара, боз, суық, бұқбас, сипті, шымшық, шапшақай, майлық, м а у б а с б ұ қ а, шөже… (І.Жансүгіров, Шығ., 163) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ақбайтал — 1 (Қарақ.) естігенін жұртқа жаятын өсекшіл, аузы жеңіл адам 2 (Көкш.: Щуч., Еңб.) үскірік, боран. Қыста а қ б а й т а л күндерінде өте суық болады (Көкш., Щуч.) 3 (Қост.: Об., Торғ., Жанг.) кесе қар; қалың бораннан кейінгі күртік қар. Қыстыгүні… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• аруана — 1 (Қ орда: Жал., Сыр.; Қост., Жанг.) түйенің арқасына кигізе салатын қом тәрізді жабу. Жол бойында жүрген а р у а н ал ы түйені көрдің бе? Қ орда., Сыр.) 2 Қ орда., Қарм.) тор қанат жәндіктердің бір отряды. Ұзындығы 15 20 мм, мойыны аруана… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жалбай — (Қ орда: Сыр., Жал.; Қост.: Торғ., Жанг., Фед., Семиоз.; Рес, Орын.) тымақтың немесе бөріктің сыртынан киетін жалаңқабат бас киім, жалбағай, күләпара. Бөркімнің сыртынан ж а л б а й ы м д ы кимесем, бүгін күн суық екен (Қост., Жанг.). Ж а л б а й …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• зын — 1 (Жамб.: Сар., Тал.; Қост., Торғ.) көз қыры, зейін. Қалеке, біздің қойға з ы н ы ң д ы сала жүр (Жамб., Тал.) 2 (Ауғ.; Ир.) құдық. Таслақта з ы нн ы ң суы 15 метрден шығар екен (Ауғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• суайт күн — (Қ орда: Қарм., Қаз.) лайсаң, суық күн. Ызғырық, с у а й т к ү н д е р і жасыл жұқа киімдерінің шалғай, жеңдерін жел көтеріп, тұзаққа түскен торғайлардың қанатындай далп далп қағылып жер соғып жататын еді (Ә. Нұрп., Курл., 238) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі